Όταν η σκεπαστή χωρίστηκε στα δύο.

Εν όψη του αγώνα με το γαύρο θυμήθηκα παλιότερες εποχές όταν στο Καραΐσκάκη  μας έδιναν εισιτήρια στην 7 για να μη μπορέσουμε να κάνουμε εξέδρα και μεις δώσαμε στους γαύρους στην 9-11 για τον ίδιο λόγο, τότε ο πόλεμος των δύο ομάδων δε περιοριζόταν σε αγωνιστικούς χώρους  και οπαδούς αλλά συμμετείχαν και οι διοικήσεις των ομάδων.

Θυμάμαι δυο φορές να πήρα εισιτήριο στην 7 τη μία καταφέραμε να μπούμε οι περισσότεροι στη διπλανή θύρα, νομίζω την 6 και κάναμε 150 άτομα εξέδρα με συνεχείς αντεγκλήσεις και ξυλοδαρμών κάποιων που είχαν μπει στην 7 και τους κατάλαβαν.

Την άλλη μπήκα στην 7 και σε μια φάση περίπου 100 άτομα εκδηλωθήκαμε οι περισσότεροι φύγαμε κακήν κακώς απ το γήπεδο. Αυτο νομίζω σταμάτησε στο 6-0 και τους νεκρούς της 7 απο τη βιασύνη να προλάβουν τους ΑΕΚΤΖΗΔΕΣ που δεν άντεξαν κι έφυγαν μετά το εκτο γκολ, αλλοι είχαν φύγει νωρίτερα.

Στη σκεπαστή έγινε δυο φορές,  τη δεύτερη νομίζω φορά έβαλαν κάγκελο και  ήταν μισή δική μας μισή των γαύρων, τη πρώτη φορά τα κάγκελα παρίσταναν μια σειρά αστυνομικών που ήρθαν όταν είδαν πως γινόταν μάχη.



Γι αυτή τη μέρα θα σας πώ....

Περίμενα λίγο μετά την εκκλησία φορώντας κασκώλ του ολυμπιακού να φαίνεται ίσα ίσα καθόμουν σε ένα πεζούλι, έρχεται ένας τύπος και μου λέει

- Κρύφτο καλύτερα θα σε πάρουν χαμπάρι οι δικοί μας είναι μακρυά.

- Εγώ δε φοβάμαι του λέω και το βγάζω εντελώς φανερά.

- Να έρθω μαζί σου μου λέει γιατί φοβάμαι μόνος μου.

Καθόμαστε λίγο στο πεζούλι και τον ψαρεύω, πόσα άτομα έρχονται πορεία ? πόση ώρα θέλουν να φτάσουν ? πιο δρομολόγιο ακολουθούν ?  Τα έμαθα όλα.

Η ώρα περνούσε ήθελε 10 λεπτά να αρχίσει του λέω:

- Αργούν πάμε να μπούμε εμείς.

- Μα μόνοι μας ?  μου λέει

- Μόνοι μας, φόρεσε και το κασκωλ σου !  του είπα

- Μπα θα το κρατήσω στο μπουφαν.

 Μπαίνουμε μέσα βλέπει πως δεν ενοχλείτε κανείς με μένα που φορούσα το κόκκινο κασκώλ και το βγάζει κι αυτός.

 Μόλις όμως βλέπει πως με χαιρετούν δεκάδες άτομα καταλαβαίνει τι τρέχει και αρχίζει να τρέμει.
- Είσαι ΑΕΚ,  ψελλίζει το τρέμουλο γίνεται σπασμοί και κατουριέται πάνω του.
Τον λυπήθηκα ,
- Δε θα σε πειράξει κανείς,  του λέω.
 -Πππου που το ξερεις,   ψελίζει
 - Το ξέρω ηρέμησε και διώχνω καμιά δεκαριά που ήταν γύρω μας.

Να ξέρετε δε τη χαρίζα εύκολα στο προηγούμενο ντέρμπυ είχα πετάξει στο Ποδονίφτη  (το ποτάμι),  ένα βάζελο που όταν τον καρπάζωσα και του πήρα το κασκώλ έβγαλε μια κάρτα και μου πε ...  ξέρεις τι θα πάθεις τώρα "είχε το ονομα του κι έγραφε Ναζιαστική Οργάνωση Παναθηναϊκών Οπαδών. Ν.Ο.Π.Ο""

Συνέχισε να τρέμει για λίγο και ηρέμησε, από τη κρίση πανικού το παιχνίδι άρχισε και στην ήδη γεμάτη σκεπαστή εισβάλουν από την 11 καμιά χιλιάδα γαύροι.

Σωστός πόλεμος μπήκαν με ντου σπάζοντας τη πόρτα, επί 20 και βάλε λεπτά τους είχαμε στριμώξει γύρω απο την είσοδο της 11,  ώσπου οι μπάτσοι έφτιαξαν 2-3 σειρές Ματ,  απο πάνω μέχρι κάτω και στρίμωξαν το κόσμο στο 1/3 της σκεπαστής οι γαύροι και στα 2/3 εμείς.

Πήγα συνοδεία το κακομοίρη στους ομοίους του το αστείο είναι πως οι μπάτσοι ήθελαν να πάω και γω απ τη μεριά των γαύρων γιατί φορούσα κόκκινο κι αναγκάστηκα να βγάλω και το κίτρινο και με κοίταγαν σαν ηλίθιοι.

Δυστυχώς δε βρήκα φωτογραφία από τον αγώνα.

Μια φωτο που κυκλοφορει με γαυρους στη σκεπαστη,  είναι μόλις είχε φτιαχτεί 1978-79 και μεις κάναμε ακόμα εξέδρα στην 21.