Το βόλεϋ της ΑΕΚ, η ιστορία από την αρχή

Εγώ πρώτη φορά παρακολούθησα αγώνα βόλεϋ της ομάδας μας μόλις ξαναιδρύθηκε το 1982,  όταν έπαιζε στη 3η ή 4η κατηγορία της Αθήνας.  Έδρα μας το γυμναστήριο της Λεοντίου σχολής.

Στα εκτός έδρας πηγαίναμε οι 4-8 φίλαθλοι (ταχυδρόμος, Μίλτος, Σπύρος Μιχαλάς, εγω (Μισελ), Αυστραλός, Τονταϊ, Σακης Ζοφριά),  με το πούλμαν της ομάδας. Ο προπονητής κύριος Ορέστης Παπαδόπουλος, ένας σπουδαίος άνθρωπος μας το επέτρεψε. Καμιά φορά ερχόταν κι ο Χατζηχρήστος αν είχε κάποιο συμφέρον.

Την επόμενη χρονιά ανεβήκαμε συ 2η Αθήνας, εκεί σε κάποιους αγώνες έχιναν και επεισόδια. Στον αγώνα με την Αργυρούπολη είμασταν εγώ ο Γιάννης Ταχυδρόμος, ο Σπύρος ο Μιχαλάς αν δε κάνω λάθος και ο συγχωρεμένος ο Αυστραλός. Η λίγοι αστυνομικοί για να προστατέψουν την ομάδα κι εμάς απο τους 200 βαζελόγαυρους που είχαν μαζευτεί έφτιαξαν κάτι σα διάδρομο ανάμεσα τους περνώντας μας έφτυναν, πετούσαν κέρματα και αναπτήρες.

φωτο απο τη Λεόντιο Τζιμάκος, Ελένη, Τζιοβάνι πίσω του εγώ και πίσω μου ο Σπύρος ο Μιχαλάς.

Τον αγώνα τον είδαμε πίσω απ το πάγκο. Τα ίδια και χειρότερα έγιναν στο Ρέντη αυτή τη φορά ήταν όλοι γαύροι και μπήκαμε χωρίς καμιά προστασία, πάλι πίσω απ το πάγκο που συνεχώς αποκρούαμε πέτρες.

Την επόμενη χρονιά στην 1η Αθήνας είχε ανέβει κι ο Ρέντης βάλαμε πούλμαν 50 άτομα εναντίον 150  στην αρχή αλλά πριν ακόμα αρχίσει ο αγώνας οι Γαύροι με τηλέφωνα μάζεψαν όλη τη Σαρα και τη Μάρα έγιναν 500.  Δε θυμάμαι πολλά γιατί έπεσε πολύ ξύλο το μόνο που μου έχει μείνει στο μυαλό είναι ο Χατζηχρήστος να βλέπει τον αγώνα πάνω σε ένα κυπαρίσσι.

Κατευθείαν ανεβήκαμε 3η εθνική κατηγορία μετά 2η που έδιωξαν τον Ορέστη το προπονητή (αργότερα τον προσέλαβαν στο νέο τμήμα γυναικών) Εκεί που αγοράσαμε έτοιμη ομάδα απο τα Μεσόγεια μαζί με τη θέση της στη 3η ή τη 2η (δε θυμάμαι ακριβώς) εθνική κατηγορία.

Στη 2η εθνική το τμήμα ανδρών κόλησε 2-3 χρόνια στην 1η εθνική ανέβηκε το 1994 και υποβιβάστηκε την ίδια χρονιά. Την επόμενη ανέβηκε πάλι και πήγε καλά αν δε κάνω λάθος είχε προπονητή το συμμαθητή μου το Τεντζέρη.